- ابن ابی صبح (اِ نُ اَ صُ)
عبدالله بن عمرو بن ابی صبح المازنی اعرابی بدوی. او به بغداد آمد و بدانجا مقیم گشت و هم آنجا درگذشت. شاعری فصیح است و علما از او لغت و شعر فرامی گرفتندو او را با فقعسی، اخباری طریف است. (ابن الندیم)
معنی ابن ابی صبح - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اِ نُ اَ رَ)
لغت نامه دهخدا
ابومحمد عطأ بن ابی رباح. تابعی. وفات 115 ه. ق. از غیر نژاد عرب و در مکه بفقه مشهور گردیده و نام او در کتب حدیث و تفسیر بسیار آمده. او مردی سیاه چرده، پهن بینی و لنگ بود و در آخر عمربعمی مبتلا گشت و هشتاد وهشت و بقولی صد سال بزیست
(حَبْ بَ)
لغت نامه دهخدا
ابن ابی حبه. تابعی است. از نظر تاریخی، تابعی کسی است که واسطه میان صحابی و نسل های بعد از اسلام است. این افراد نقش واسطه ای در نقل و انتقال معارف اسلامی دارند. تابعی بودن، یکی از درجات افتخار در علم رجال است و به فرد اعتبار خاصی می بخشد. احادیثی که از طریق تابعین نقل شده اند، بخش بزرگی از سنت اسلامی را تشکیل می دهند.